Kitap hakkında: 2015 / "Ellen Teyze," dedi Octavia neşeyle, siyah oğlak eldivenlerini büyük bir dikkatle üzerindeki önemli İran kedisine fırlattı. pencere pervazına. "Ben bir dilenciyim." Ellen Teyze gazeteyi indirerek, "Abartmayı çok seviyorsun, sevgili Octavia," dedi. "Şu anda şeker için bozuk paran yoksa masanın çekmecesinde cüzdanımı ara." Octavia Beaupri şapkasını çıkardı ve elleriyle dizlerini kucaklayarak teyzesinin sandalyesinin yanındaki alçak banka oturdu. Ancak bu rahatsız pozisyonda bile şık bir yas kıyafeti giymiş ince figürü zarafetini kaybetmedi. Octavia, genç, canlı yüzüne ve ışıltılı, neşeli gözlerine, koşulların gerektirdiği ciddiyeti vermek için boşuna uğraştı.…»